کد مطلب:33767 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113
[صفحه 332] ساختمان آن و وجود آدمیان مقدر به تقدیر الهی اند. لذا به قول حافظ: چو قسمت ازلی بی حضور ما كردند (غزلهای حافظ، ص 233) از سوی دیگر این علم باید با همتی هم قرین گردد. انسان برای آنكه آن علم را در عمق جان خود بنشاند و عمل خود را به مقتضای آن آگاهی و بصیرت سامان بخشد، به همت بلندی نیاز دارد.
صبر پیشگی بویژه در برابر مكروهات محصول دو عامل است: علم و همت: عامل علم آن است كه شخص بداند این جهان به كام هیچ فرد خاصی نمی گردد و ساختمانش هم به میل و نقشه كسی نبوده است. ممكن است كه انسان برای حصول مقصود برنامه ریزی های دقیق كرده باشد و تا سر حد امكان در دفع ناملایمات كوشیده باشد، اما اینهمه هیچ گاه نمی توانند وی را مطمئن كنند كه دیگر هیچ امر مكروهی یا مانعی برای وی رخ نخواهد داد. جهان مصنوع خداوند است نه آدمیان. غایت این عالم و
گر اندكی نه به وفق رضاست خرده مگیر
صفحه 332.